Ditë të trazuara pas publikimit të një videoje në Paris: pas dorëheqjes së kandidatit të Macronit për Kryetar Bashkie të Parisit, tani është në dispozicion një pasardhëse.
Ministrja e Shëndetësisë Agnès Buzyn është kandidatja e re e Macronit, që thuhet se po ringjall një fushatë politike që ndaloi papritur të premten. Fushata bëhej për zyrën prestigjioze të Kryetarit të Bashkisë së Parisit. “La République en Marche” (LREM) humbi me Benjamin Griveaux kandidatin: ai dha dorëheqjen për shkak të një video seksi. Një fatkeqësi politike për zgjedhjet lokale që do të zhvillohen në Francë për një muaj.
Video seksi në internet
Ish-politikani socialist Griveaux është një nga besnikët më të afërt të Macronit – i shërbeu atij në fushatën e zgjedhjeve presidenciale dhe më vonë si zëdhënës i qeverisë. Por kandidimi i tij ishte i diskutueshëm në parti. Matematikani eksentrik Cédric Villani, një politikan tjetër i LREM gjithashtu paraqiti pretendimet e tij për Bashkinë e Parisit. Në janar Villani më në fund u përjashtua nga partia për të përmirësuar shanset e Griveaux.
Pra, tani përplasja totale. Ekzistojnë versione të ndryshme për atë që ka ndodhur. E qartë është se në Twitter që nga e enjtja ka qarkulluar një video që tregon një burrë që masturbohet – besohet të jetë Griveaux. Politikani u ankua për një fushatë kundër tij dhe rrethit të tij në kanalin e lajmeve BFMTV të premten: “Për më shumë se një vit, familja ime dhe unë kemi qenë të ekspozuar ndaj deklaratave shpifëse, gënjeshtrave, thashethemeve, sulmeve anonime (…) dhe kërcënimeve me vdekje”. Politikani nuk e mohoi ekzistencën e videos komprometuese. Platforma e zbulimit Médiapart përmend gjithashtu mesazhe delikate në celular për një grua që besohet se nuk është gruaja e tij.
Shkaktari një aktor rus?
Pjotr Pavlenski, një artist i njohur rus, pretendon se ai i ka vënë në qarkullim të dhënat javën e kaluar përmes faqes së mbyllur të internetit Pornopolitique.com. Vitet e fundit, Pawlenski ka tërhequr vazhdimisht vëmendjen me veprime spektakolare. Ndër të tjera, ai u ul lakuriq para Mausoleumit Lenin në Sheshin e Kuq në Moskë dhe kishte gozhduar organin e tij. Një herë tjetër ai e mbështolli veten me tela. Në protestë kundër udhëheqjes ruse, ai i vuri zjarrin edhe selisë së Shërbimit të Fshehtë të brendshëm, FSB.
Në Francë, ky refugjat nga Rusia shijon azil politik pothuajse saktësisht që nga koha kur Macroni mori detyrën, por ai njeh edhe burgun e Francës. Ai pati vënë zjarr në një degë të Banque de France në Paris.
Kritika e klasës politike
Në Francë ka një debat nëse botimi i pamjeve intime të një politikani duhet të konsiderohet një veprim politik artistik. Për çdo rast, Pawlenski pohon dimensionin politik të videos. Ai kritikon gjoja degjenerimin e politikës në vend.
Griveaux-së i kanë mbërritur deklarata solidariteti nga të gjitha partitë politike. Deri tani, jeta private e një politikani konsiderohej tabu në Francë, por me internetin kjo ka ndryshuar. Gazetarët, të cilët në të kaluarën ishin të informuar mirë për aferat e panumërta të politikanëve të rangut të lartë – dhe nuk flisin – tani e kanë humbur funksionin e tyre si bllokues të mendimit të botuar.
Griveaux tani konsiderohet politikani i parë në Francë që rrëzohet nga një aferë jashtëmartesore. Fakti që 42-vjeçari dërgon video seksi në internet, thuhet më tej në debatin në Francë, hedh një dritë të keqe ndaj të besuarit të Macronit.
Zgjedhje delikate
Për Presidentin, ndryshimi i stafit të Parisit vjen jo mbarë një muaj para zgjedhjeve lokale. Të qeverisësh kryeqytetin jo vetëm konsiderohet veçanërisht prestigjioze në Francë, por pikërisht në Paris LREM ka pasur edhe kuotat më të larta të mbështetjes në të kaluarën.
Por kandidatura gjithsesi nuk dukej e suksesshme, edhe para publikimit të videos. Në sondazhet e fundit, Griveaux u rendit i treti pas socialistes dhe mbajtëses së postit Anne Hidalgo dhe konservatores Rachida Dati – pa perspektivë për fitore.
Edhe në qytetet e tjera të mëdha, ka një riforcim të partive tradicionale, me kuadro të sprovuar politike. Lëvizja e Macronit, e cila fillimisht tërhoqi shumë të porsaardhur në politikë, ka humbur qartë vrullin si parti në pushtet – dhe padyshim është e vështirë për t’u kontrolluar si parti. Në 16 nga 60 qytetet më të mëdha të Francës, kandidojnë disidentë të En Marche kundër kandidatëve zyrtarë të partisë. Për më tepër, daljet nga partia dhe kalimi të parti të tjera janë në rritje. Pasojat e protestave të jelekverdhëve dhe të reformës së pensioneve bëjnë pjesën tjetër. Për 58-vjeçaren Agnès Buzyn, sukses do të konsiderohet po të dalë me dinjitet në mars nga fushata.
